Geschiedenis Meinardskerk Geschiedenis Meinardskerk
De geschiedenis van Minnertsga strekt zich uit over een periode van meer dan duizend jaar. De naam van het dorp komt in 1168 voor het eerst in de Beneficiale boeken voor als: Godefridus van Rhenen bisschop van Utrecht, die tenminste de helft van de kerkelijke goederen van de parochie “Minnersghae”, schenkt aan de frater gilbert van Rudingakerke van het klooster Luntsjerk onder Midlum. Het staat dus vast dat Minnertsga al in 1168 een parochiekerk had.

 
lees meer »
 
Vroegere predikanten Vroegere predikanten
Veel dominees hebben Minnertsga als standplaats gehad, zowel gereformeerde, hervormde als PKN-dominees. Op deze pagina vindt u deze predikanten vanaf 1840. In de Collectiebank op de website van Minnertsga Vroeger staan foto's van de vroegere predikanten.
lees meer »
 
Ornamenten Ornamenten
In de nok van de kerk zijn een aantal ornamenten bevestigd die een bijbelse betekenis hebben.  
 
lees meer »
 
Historie vroegere Gereformeerde kerk

Historie vroegere Gereformeerde kerk
Van de vroegere Gereformeerde kerk is een historisch overzicht verschenen. Dit is te bekijken door te klikken op onderstaanden link.

https://gereformeerdekerken.info/2018/03/22/de-gereformeerde-kerk-te-minnertsga/
 
'It hûnegat' in de toren 'It hûnegat' in de toren
In Minnertsga combineren ze het spirituele met het nuttige als men op 23 mei 1505 begint met de bouw van de robuuste meer dan 40 meter hoge gevangenistoren naast de parochiekerk. De in de muur van de toren gebouwde cel geniet al snel faam als martelkerker. Minnertsga is het oostelijkste dorp op de strandwal van de "Bjirmen" (van Wijnaldum tot Minnertsga); een gebied met zeer oude bewoning. Vanwege de landschappelijke schoonheid wordt het gebied "het Umbrië van Friesland" genoemd.
 
lees meer »
 
De klok

De klok
De klok
 
In doarp sûnder klok liket op in minske sûnder sprake.
It libbet, mar kin net uterje hwat er omgiet.
De klok is de stimme dy, as amper de dage oer de loft is,
koart en krêftich de húsman út de fearren ropt en oanpuont ta syn wurk.
Mar as er de lange dei útliedt ta de jounsrêst, is d'r myldens yn syn lûd.
Dát is in feestlik opgean nei tsjerke as it út all tuorren yn 't rounom oer de gea sjongt: dit is de heare Syn dei! 
Syn let rout it djipst oer alle leave deaden.
Mar alarm klipt er as de dike skuorre, it himmelfjûr ynslacht, de brân fan oarloch en revolúsje it libben bedriget.
"Mea fox, vox vitae" , dat is "Myn lûd is it lûd fan it libben",
it wurd dat men gauris yn syn brûnzen side geat, is wier.
Hwat mar yn it libben omgiet, is de klok dy't der fan tsjûget.
   
Een dorp zonder klok lijkt op een mens zonder spraak.
Het leeft, maar kan niet zeggen wat het denkt.
De klok is de stem die, als nog maar nauwelijks het eerste daglicht doorbreekt,
kort en krachtig de boer uit zijn bed roept en aanspoort om weer aan het werk te gaan.
Maar als de lange dag voorbij is en de avond is aangebroken, is zijn geluid mild geworden.
Dat is nog eens feestelijk naar de kerk gaan als het zingt van alle kerktorens uit de omgeving: "Dit is de dag van de Heer."
Zijn klokgelui rouwt het diepst over alle lieve doden.
Maar als de dijke doorbreken, de bliksem inslaat, geweld van oorlog en revolutie het leven bedreigen, dan klept de klok alarm.
"Mea fox, vox vitae", dat is | Mijn geluid is het geluid van het leven", deze woorden goot men vaak in zijn bronzen zijde en dat is waar.
Wat er ook inhet leven gebeurt, het is de klok die er van getuigt.


ds. A.D. Wumkes
 
Grafzerken Grafzerken
In het schip van de kerk zijn grafzerken gelegd die afkomstig zijn uit de afgebroken Galileeër kerk uit Leeuwarden. De zerken op het verhoogde koor hebben altijd al in de kerk van Minnertsga gelegen. Onder deze zerken bevinden zich enkele fraaie exemplaren van de hand van de bekende steenhouwer Benedictus Gerbrandt.
Heel fraai is de zerk voor Hobbo Hermand (gestorven 1521), die gemaakt zou kunnen zijn door Gerben beeldhouwer, mogelijk de vader van Benedictus Gerbrandts. Een bijzondere grafzerk was die van Vincent Lucas voor Hessel van Hermana, die met zijn vrouw op de zerk is afgebeeld. Jammer genoeg is deze zerk na 1947 spoorloos verdwenen.
Onder de bewaard gebleven zerken bevindt zich o.a. een mooi en groot exemplar uit 1607 van Jacob Lous, die werkte naar voorbeelden van Vredeman de Vries. Ook een zerk uit 1602 van Claes Jelles moet hier apart genoemd worden.
 
 
Renovatie van 2000 Renovatie van 2000
Nadat het orgel voor restauratie uit de kerk was verwijderd, hebben de kerkrentmeesters besloten de binnenmuren opnieuw te bepleisteren. Veel vrijwilligers hebben hierbij geholpen in een uitstekend onderlinge sfeer.

Met het gerestaureerde Robustelly-orgel en de muren in een nieuwe stijl is de kerk op zondag 28 april 2001 weer in gebruik genomen. In 2002 zijn de vier nieuwe kroonluchters opgehangen in de kerk. De oude kroonluchter, nadat die was voorzien van electrische verlichting, is opgehangen in de toren. De verlichting in het gewelf van de kerk is in aangebracht in 2004.
 
Hinsz-orgel en Rubustelly-orgel

Hinsz-orgel dat door de brand op 3 juni 1947 verloren is gegaan.
Hinsz-orgel en Rubustelly-orgel
In 1688 werd door Evert Haverkamp, organist en orgelmaken te Leeuwarden, een gebruikt orgel geplaatst. De oorspronkelijke plaats van dit orgel was de St. Vitus- of Oldehoofsterkerk te Leeuwarden. Na afbraak van deze kerk in 1595 verhuisde het naar de Grote Kerk te Dokkum en van daaruit in 1688 naar Minnertsga. Het heeft hier dienst gedaan tot 1777.

 
lees meer »
 
Het koor Het koor
Voorheen was het koor gescheiden van het kerkschip d.m.v. een hoog houten schot. De ruimte werd gebruikt als opslag van benodigdheden voor de begraafplaats en de door kolen gestookte centrale verwarming. Veel ramen waren dichtgemetseld in de tijd van Napoleon, de kerken moesten belasting betalen naar het aantal geopende ramen. Met de herbpouw heeft het zijn oude karaktervolle interieur teruggekregen, met zeer goede akoestiek voor koorzang.
 
Bouw toren Bouw toren
Met de bouw van de toren is men begonnen op 23 mei 1505, zoals te lezen staat op de rode Bremer dorpelsteen, die links van de ingang in de toren is ingemetseld. Het opschrift van deze gedenksteen is als volgt:

     Doe men screef XVc ende V iaer
     Op Sinte Desiderius dach openbaer
     Toen leten die foechden van Sinte Merten
     Dit werck bestaen toe wercken
     Got laetet doer syn heilige naem
     Vastelick in eeren staen. Amen
lees meer »
 
Het interieur

Het interieur van vóór de grote brand van 3 juni 1947. De preekstoel stond toen tegen de zuidmuur.
Het interieur
Enkele losse onderdelen zijn nog gered uit de reeds brandende kerk. Deze zijn:
  • een driehoekig fronton van een familiebank met daarin gesneden de wapens van Kamstra en Donia;
  • het deurtje van de oude kansel uit 1668;
  • de toegangsdeur tussen voorkerk en kerk;
  • de vier tekstbordjes 1781;
  • 8 Bijbelboeken;
  • enkele schilderijen;
  • foto’s van het Hinsz-orgel en het interieur;
  • een bord met foto’s van oudgediende voorgangers.
lees meer »
 
Kerkgebouw

Kerkgebouw
De huidige kerk met aan de noordzijde een sacristie, is gebouwd na 1450. In 1669 is deze gesloopt. De aanhechting is nog te zien in de buitenmuur boven het noorderpoortje, dat toegang gaf tot de sacristie waar de pastoor de benodigdheden bewaarde voor de erediensten.
lees meer »