Dominee D. Lekkerkerker Dominee D. Lekkerkerker
Een gebeurtenis uit mijn jeugd. Wekelijks zaten we eenmaal bij deze grise éminence, letterlijk dan, de grijze eminentie. Je keek bij hem op.
Als deze rijzige gestalte door het middenpad richting de preekstoel liep, dan had dat bijna iets plechtigs, wat ik mooi aan hem vond.
Dominee Lekkerkerker mocht dan grijs zijn, er bijna bejaard uitzien, hij had in mijn ogen een van de jongste geesten van de dominees die ik heb meegemaakt.
Zijn catechisatie was op geen moment vervelend of dogmatisch.

Lekkerkerker pakte er op een goed moment een groot historisch platenboek bij, gevuld met allemaal schilderijen, Bijbelse taferelen van de kunstenaar Rembrandt. Hij liet ze zien, vroeg wat wij zagen, en gaf vervolgens een uitleg, waarbij wij onze oren spitsten.
Een iets andere aanpak van de catechisatie en een prachtige belevenis. Hij liet onder meer de door Rembrandt geschilderde familie van Jezus zien. Jozef de timmerman, zijn vader, en Maria die het kind de borst geeft, noem maar op.

Rembrandts werk kent vele thema’s uit de bijbel. Er bestaat zelfs een theorie dat Rembrandt zichzelf ooit als kleine jongen bij het kruis heeft geportretteerd.
En wat te zeggen van het schilderij van Saul en David. De lichtval – lees het aandachtstrekkende licht altijd gericht op het hoofdthema – is fabuleus.
Het onderscheidde de schilder van zijn tijdsgenoten.
Een mooie gedachte is, dat Rembrandt ook in Minnertsga schoonfamilie had. Via Saskia, de echtgenote van de later zo beroemde schilder. Johannes Sylvius, toen dominee in Minnertsga was namelijk getrouwd met Aeltsje van Uylenbergh, de oudere nicht van Saskia.
Sylvius sloot als dominee het huwelijk in Amsterdam, later werd dat ook bevestigd in Sint Annaparochie. Ook leidde hij een doopdienst van een kind van Rembrandt. Mooi om te weten is, dat ook Rembrandt hier in Minnertsga regelmatig bezoekjes bracht aan de pastorie, waar Aeltsje en Johannes Sylvius woonde en werkten.

De vriendschap ging zover dat Rembrandt ook Aeltsje schilderde. Dat werk hangt na een lange omweg in een museum in Boston, waar meer werken van bekende Nederlandse kunstenaars hangen. Het werk met Aeltsje werd destijds daar aangekocht voor ruim twintig miljoen euro.

Rembrandt inspireerde niet alleen dominee en tijdgenoot Sylvius, maar ook Lekkerkerker. Hij sprak er levendig over, ik hing aan zijn lippen. Ik weet nog het moment dat hij het boek voor zich had. Ik zat vlak bij hem met achter mij het bekende schilderij van Minnertsga dat aan de wand hing.

Het wonder
Maar als het gaat om wat mij echt het meest van dominee Lekkerkerker is bijgebleven, dan gaat het toch om iets dat nog meer indruk maakte op mij.
Lekkerkerker vertelde een verhaal, over dat hij als jonge predikant over de straat liep. Er was wat ruzie geweest, maar het weerhield hem er niet van een bepaalde route te lopen. Wat hij niet wist dat er iemand hem op een hoekje stond op te wachten. Hij wilde Lekkerkerker op een vreselijke wijze aftuigen…

Daar kwam dominee Lekkerkerker pas later achter. Diezelfde man deed in diep berouw zijn verhaal bij de jonge dominee. Die reageerde eerst verbaast, want de man vertelde dat hij niet had gedurfd, omdat er twee personen meeliepen aan beide kanten van de dominee, zodat hij het niet had durven doen.

Lekkerkerker leek op dat moment totaal verbaasd. Hij was er nog stil van toen de ooit zo wraakzuchtige boze man dit hem vertelde. ,,Ik liep daar alleen. Honderd procent zeker.’’ Weer was het stil.
Vol geloof vertelde Lekkerkerker toen aan de man, dat het God was geweest die zijn beschermengelen met hem op pad had gestuurd.
,,Vanaf dat moment wist ik het zeker en werd mijn geloof nog meer gesterkt dan daarvoor’’, vertelde Lekkerkerker toen in de consistorie.

En op mijn beurt is dat voor mij het moment geweest, dat ik zo jong ik was in wonderen ben gaan geloven. Het maakt mij weer stil als ik eraan denk. Het is dezelfde man, die op hoge leeftijd in zijn appartement in Twello, Minnertsga later zelf een wonder bezorgde. Maar daarover de volgende keer meer.

Een verhaal geschilderd als met oude olieverf, maar met een nieuwe lichtval die dat oude verhaal van wonderen weer deed leven in Minnertsga.

Sybe
 
terug